Rozdział 4

Rozdział 4

Z dedykacją dla Candience, w podziękowaniu za nominację.

"- Kogo my tu mamy?! - powiedział drwiącym tonem Smok. - Wieprzleja, Bliznowatego i...- spojrzał z obrzydzeniem na Hermi. - I szlamę... - gdy tylko wypowiedział ostatnią głoskę, na oczach wszystkich zebranych dostał w twarz profesjonalnie wykonanym prawym sierpowym, którego autorką była rudowłosa piękność - Ginny. 

- Nie zapominaj o mnie! - powiedziała i już miała kontynuować swoją wypowiedź, gdy przerwał jej Blaise -  Malfoya  zmiażdżył drugi cios - tym razem wykonany lewą ręką.

- Gdy przypominam sobie tę noc... - wzdrygnął się i odsunął, bo Ruda zamierzyła się do kolejnego ciosu - tym razem uderzyła z całej siły kolanem w brzuch Dracona.

- To za to, że  nazwałeś Hermionę szlamą! Mojego brata Wieprzlejem! I Harrego Bliznowatym! - po Sali Wejściowej rozległ się, powtórzony przez echo, odgłos zderzenia skóry o skórę - to ruda istota uderzyła w policzek dziedzica fortuny Malfoyów. - To, ponieważ tak mi się podoba. I jak widzę sali też...
Całemu zajściu przyglądali się wszyscy obecni w SW, w tym kilku nauczycieli, między innymi profesor Snape i Dumbledore, którzy właśnie szli na obiad. Po ostatnim ciosie Ginny stanęła i przyglądała się z obrzydzeniem arystokracie.

- Zawsze byłeś dupkiem - powiedziała i spokojnym krokiem poszła w kierunku Wielkiej Sali. Kiedy szła napotykała spojrzenia pełne zaskoczenia, niedowierzania, podziwu, ale też pełne nienawiści, te ostatnie pochodziły głównie z wianuszka fanek Dracona. Kiedy mijała Profesorów, żaden się nie odezwał, jedynie Dumbledore zaklaskał. Rozbrzmiewały one powoli, dostojnie, po SW, do zgromadzonych uczniów powoli docierało to, co przed chwilą się stało. Po jakiejś minucie samotnego klaskania Dumbledora przyszedł odzew - część Gryfonów oddawała, w pewnym sensie, przyklaskiwała odwadze koleżanki z domu. Ginny tylko skinęła głową w kierunku Dyrektora szkoły i weszła do WS.
- Widzimy się na szlabanie u mnie przez cały tydzień. O 20.00 - powiedział Snape na odchodnym.  Po chwili zbiegowisko się rozproszyło, zostali tylko Blaise, Draco i Hermiona. Ta ostatnia podnosiła właśnie torby Draco i Blaisa, które podała ciemnoskóremu - tleniony blondyn cały czas jeszcze stał, będąc w szoku, następnie odeszła. 

- Stary, co to miało być? - zapytał w końcu Smok.

- Jak to co? Dziewczyna cię zlała. Całkiem porządnie zresztą - siniaka na policzku i brzuchu będziesz miał... - nie dane było mu jednak skończyć, - Malfoy Jr zwymiotował mu na buty. - Ejjjjj! - krzyknął zaskoczony Diabeł. - To były buty ze smoczej skóry! Wiesz, ile kosztowały?

***

- Ginny! Jak mogłaś to zrobić! Na oczach wszystkich profesorów... - Hermiona pouczała swoją przyjaciółkę.

- Twierdzisz, że mu się nie należało? - syknęła Ginny. 

- Ginny to było świetne - przerwał im Ron. - Ile szlabanu?

- Tylko tydzień... U Snape... Jednak było warto - powiedziała i zabrała się za jedzenie.

***

Blaise zaprowadził Draco do pokoju i poszedł na obiad. Szczerze mówiąc w duchu podziwiał Ginny za to co zrobiła Draconowi, ale zanotował też sobie w pamięci, by jej nie złościć. Wszedł do Wielkiej Sali i usiadł na swoim stałym miejscu. Kilka osób wskazało go palcem. Nie dziwił się, w końcu walnął swojego przyjaciela i powiedział... Zachłysnął się pitym właśnie sokiem. Przecież to mogło zabrzmieć tak... zboczenie... Nagle jego wzrok przykuła sowa. Zmierzała w kierunku Ginny i była cała ruda. "Tylko Bliźniacy Weasleyowie mają taką sowę! Ciekawe o co może chodzić?" - pomyślał. Zauważył, że gdy tylko Ginny otrzymała kopertę, ta zaczęła się dymić, a sama zainteresowana wybiegła z Sali. 

- GINEWRO MOLLY WEASLEY! - grzmiał głos bliźniaków. - JAK ŚMIESZ ZADAWAĆ SIĘ Z TYM... - wypowiedź urwała się, widocznie Ginny wbiegła do jakiejś pustej sali i ją wyciszyła. "Ciekawe o co chodziło?" - zastanawiał się Blaise.

***

Gdy tylko zauważyła kolor koperty wiedziała co się święci, wybiegła więc z Sali trzymając w ręku dymiącą kopertę. 

- GINEWRO MOLLY WEASLEY! JAK ŚMIESZ ZADAWAĆ SIĘ Z TYM... - wpadła do pustej klasy "Mufliato" mruknęła. -  PUSTYM, ŚLIZGOŃSKIM KŁAMCĄ I ZDRAJCĄ! ŚMIESZ JESZCZE PYTAĆ CZY POMOŻEMY?! OCZYWIŚCIE, ŻE TAK! I NIE MYŚL, ŻE TO DLATEGO, ŻE JESTEŚ NASZĄ NAJUKOCHAŃSZĄ SIOSTRĄ, KTÓRA ZADAJE SIĘ Z BOGATYMI ŚLIZGONAMI! LEE PRZYPOMNIAŁ NAM, ŻE TO TYLKO KOCHANEMU NIETOPERZOWI NIE ZROBILIŚMY KAWAŁU! WARUNKIEM, PRÓCZ PEŁNEGO PORTFELA, JEST TO, ŻE CHCEMY TO ZOBACZYĆ-,. CZYLI TEN NADZIANY ARYSTOKRATA MA NAM ZAŁATWIĆ TRZY WŁOSY (CHARLIE TEŻ CHCE) I SPRAWIĆ, ŻE TYCH OSÓB NIE BĘDZIE NA BALU. KOCHAMY CIĘ, POZDRÓW NADZIANEGO ŚLIZGONA! 

I jak Wam się podoba? Wreszcie zebrałam się w sobie i to napisałam.